Πριν και πάνω απ΄ όλα, η Ιωάννα Παλιοσπύρου είναι ο ψυχικός ¨Υπεράνθρωπος¨ του Νίτσε.
Όμως τα καλύτερα, όπως και χειρότερα έχουν να κάνουν πάντα με ανθρώπους.
Ένα από τα πιο τρομακτικά βίντεο που έχω δει ποτέ στη ζωή μου ήταν εκείνο που αφορά την υπόθεση με το βιτριόλι. Η δράστιδα ως μεταμφιεσμένη Έλληνο – Αμερικάνα που πάει τάχα σε συνέντευξη για δουλειά, κατεβαίνει από το ταξί κρατώντας ατάραχη το μπουκάλι με το φονικό υγρό. Προσπαθεί να διασχίσει το δρόμο προκειμένου να το ρίξει στο ανυποψίαστο θύμα. Ένα λεωφορείο της κόβει το δρόμο και εκείνη κάνει απευθείας αριστερό ελιγμό, προκειμένου αμείλικτη να εκπληρώσει τον δολοφονικό της στόχο. Και πάλι ένα τροχήλατο καρότσι τυχαίνει να βρεθεί στο διάβα της, με αποτέλεσμα την προσωρινή ακύρωση της αποστολής. Ψύχραιμη σα μηχανή, χωρίς ίχνος συναίσθησης της πράξης που θέλει, μετά από τόσες πρόβες, να επιτελέσει επιστρέφει στο ναυλωμένο ταξί και φεύγει. Το σχέδιο της επαναλήφθηκε την επομένη. Ορθή εφαρμογή μιας, με απαρέγκλιτη ακρίβεια, εκπαιδευμένης κακίας. Αυτή τη φορά δεν μεσολαβούν τυχαία εμπόδια και δίχως κανένα δισταγμό ολοκληρώνει το φρικιαστικό της έργο.
Θα τολμούσα να πω ότι το βιτριόλι είναι η ενσάρκωση του κακού. Είναι η απόλυτη και εν ενεργεία δολοφονική πράξη, αφού δε στοχεύει απλώς να τιμωρήσει ή να σκοτώσει, αλλά κάτι χειρότερο, να βυθίσει εκ νέου την ανθρωπιά στο πένθος. Να διατηρεί αιωνίως το μίσος, την κακία και την περιφρόνηση για την ανθρώπινη ζωή. Θέλει να αφανίσει το υπερκείμενο μέλος του σώματος – Το πρόσωπο -. Με άλλα λόγια να δημιουργήσει ένα ¨απρόσωπο¨ ζωντανό νεκρό.
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου βίωσε την κόλαση. Ακροβάτησε με ασύλληπτους πόνους μεταξύ ζωής και θανάτου και ως θαύμα επέζησε.
Η ίδια η επιστήμη δήλωσε σοκαρισμένη. Πλήθος γιατρών και ειδικών μίλησαν για ανυπέρβλητη ψυχική δύναμη. Ένας θαυμαστός εσώτερος κόσμος που ακτινοβόλησε ομορφιά και μοσχομύρισε ελπίδα, νικώντας την ασχήμια και τον πόνο.
Ποιος θα περίμενε ότι το βιτριόλι θα αναδείκνυε τη βαθύτερη και πλέον αληθινή γοητεία μιας γυναίκας; αυτή την εσώτερη ομορφιά της Ιωάννας Παλιοσπύρου που ένωσε όλους μεμιάς απέναντι στο αβυσσαλέο και από κάθε άποψη αδικαιολόγητο μίσος της δράστιδος;
Και εκεί που ο κόσμος ασχήμυνε, η Ιωάννα ομόρφυνε περισσότερο.! Ηρωικά παρούσα, σικάτη και ευθυτενής σα λαμπάδα που το φως της καίει λυτρωτικά τις θανάσιμες αμαρτίες άλλων.
Η μάσκα της την προστατεύει από την ασχήμια εκείνων των τρίτων, που τόσο ζηλόφθονα εχθρεύονται και καταστρέφουν ζωές.
Η Ιωάννα είναι όμορφα ζωντανή! Ανέβασε τον πήχη της ευγενούς δύναμης και μας καλεί σε διάλογο με τη γενναία και καλοσυνάτη στάση της. Πως μπορεί κάποιος να μην την αγαπήσει; να μη τη θαυμάσει ; να μη τη λατρέψει ;
Ευγνώμονες για αυτή την ύπαρξη,
Γ. Ν. Γ.
