Γιατί οι κουρείς τοποθετούν αυτό το σήμα μπροστά από τα καταστήματά τους

Ο περιστρεφόμενος στύλος στα κουρεία δεν αποτελεί απλώς ένα στοιχείο μόδας ή μάρκετινγκ, αλλά φέρει μια ιστορία βαθιά ριζωμένη στο παρελθόν, γεμάτη δράμα και ιατρικές πρακτικές που χρονολογούνται από τη Μεσαιωνική εποχή.

Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη, σχεδόν σε κάθε γωνιά που αποπνέει άρωμα ξυρίσματος, υπάρχει αυτός ο χαρακτηριστικός περιστρεφόμενος στύλος με τα χρώματα του κόκκινου, του λευκού και του μπλε. Αν και μπορεί να τον θεωρείς απλώς ένα εμβληματικό σήμα κατά την αναζήτηση ενός μπαρμπέρη, η καταγωγή του δεν έχει καμία σχέση με το άτσαλο στιλ ή την επιχείρηση στα κοινωνικά δίκτυα. Αντιθέτως, έχει να κάνει με… αίμα, και μάλιστα πάρα πολύ!

Για να κατανοήσουμε την προέλευσή του, πρέπει να γυρίσουμε πίσω στον Μεσαίωνα, όταν οι μπαρμπέρηδες δεν περιορίζονταν μόνο στο κόψιμο του μούσι και στη δημιουργία πολύπλοκων κουρεμάτων. Υπήρξαν και οι «τοπικοί γιατροί» της κοινωνίας.

Από τα γένια στις ιατρικές πρακτικές

Ας το διευκρινίσουμε: οι μπαρμπέρηδες της εποχής προσέφεραν υπηρεσίες που περιλάμβαναν εξαγωγές δοντιών, αφαιμάξεις, περιποίηση τραυμάτων, και φυσικά κουρέματα και ξυρίσματα. Εξωτερικά των καταστημάτων τους, κρέμονταν ξύλινα δοκάρια που φιλοξενούσαν τα υφάσματα που χρησιμοποιούσαν: τα κόκκινα ήταν αυτά που είχαν αιματωθεί, τα λευκά τα επιδέσμους και το μπλε προστέθηκε αργότερα, ως φόρος τιμής στο χρώμα των φλεβών.

Με την πάροδο του χρόνου, τα υφάσματα αντικαταστάθηκαν από τον γνωστό περιστρεφόμενο στύλο που βλέπουμε σήμερα. Έτσι, ο στύλος δεν είναι απλώς μία «τρέλα» της κουρεατικής, αλλά μία ζωντανή αναπαράσταση μιας εποχής όπου το fade και η εξαγωγή δοντιού μπορούσαν να συμβαδίζουν στην ίδια καρέκλα.

Πώς οι μπαρμπέρηδες έγιναν «χειρουργοί»;

Στον 12ο αιώνα, οι κληρικοί που μέχρι τότε εκτελούσαν χειρουργικές επεμβάσεις, αποκλείστηκαν από το να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους. Έτσι, οι μπαρμπέρηδες ανέλαβαν τον ρόλο των «νέων ιατρών» στην πόλη και για έναν ολόκληρο αιώνα ανέφεραν αιθέρα, έβγαζαν δόντια, έραβαν τραύματα και, ανάμεσα σε όλα αυτά, φρόντιζαν και κανά μούσι.

Αυτή είναι η γέννηση του συμβόλου. Έτσι διατηρήθηκε και συνεχίζει να περιστρέφεται: σαν ένας μικρός, vintage φόρος τιμής σε μία εποχή όπου ο μπαρμπέρης ήταν το απόλυτο multitasker.

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ