Πώς ο Αλέξης Γκόλφης δεν κατάφερε ποτέ να αποδεσμευτεί από τον ρόλο του Χριστού που ερμήνευσε

Ο Αλέξης Γκόλφης, γνωστός για την ερμηνεία του στον εμβληματικό ρόλο του Χριστού στη θεατρική παραγωγή «Χριστός ξανασταυρώνεται», φαίνεται πως δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει από την εικόνα αυτού του χαρακτήρα. Το αξέχαστο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο ανέβασε τη δημοτικότητά του, απαιτούσε από τον ηθοποιό μεγάλη προετοιμασία και αφοσίωση, γεγονός που κατέστησε την εμπειρία δύσκολη αλλά ταυτόχρονα και αναγκαία.

Η αναζήτηση του Γκόλφη για την ιδανική εκδοχή του Χριστού δεν ήταν ούτε σύντομη ούτε εύκολη. Κάθε πρόβα και κάθε παραστάση ενίσχυε την ήδη ισχυρή σύνδεση του με τον ρόλο, τον οποίο, φαίνεται, δεν μπορούσε να αφήσει πίσω του. Αυτή η υπέρβαση του χαρακτήρα, σφράγισε τη καριέρα του και, ενώ άλλοι ηθοποιοί ίσως να εύρισκαν τρόπους να αντεπεξέλθουν και να προοδεύσουν σε διαφορετικούς ρόλους, εκείνος παρέμεινε δέσμιος μιας εικόνας που όπως φαινόταν, δεν μπορούσε να απελευθερωθεί.

Εν τέλει, παραμένοντας κατά μία έννοια συνδεδεμένος με την εικόνα του Ιησού Χριστού, ο Αλέξης Γκόλφης υπογράμμισε την πολυπλοκότητα της ηθοποιίας και την επιρροή που μπορεί να έχουν οι ρόλοι στη ζωή ενός καλλιτέχνη. Το άδοξο αποτέλεσμα αυτού του συμβολισμού είναι ότι η καριέρα του Γκόλφη, αν και λαμπρή, αμαυρώθηκε από την αδυναμία του να απεγκλωβιστεί από αυτή τη χαρακτηριστική του ερμηνεία, κάτι που φυσικά αποτελεί προϋπόθεση για την καλλιτεχνική εξέλιξη.