«Η Πτώση του Ίκαρου»: Ποτέ άλλοτε δεν έχετε δει μια τέτοια αστροφωτογραφία (βίντεο)

Μια μοναδική συνάντηση ανάμεσα σε έναν διακεκριμένο αστροφωτογράφο και έναν εξελιγμένο skydiver κατάφερε να δημιουργήσει μια εικόνα που είναι πραγματικά πρωτοποριακή.

Η τέχνη της αστροφωτογραφίας αποκτά όλο και περισσότερη λάμψη, χάρη σε διαγωνισμούς όπως το Astronomy Photographer of the Year και την αδιάκοπη καινοτομία στους τομείς της τεχνικής και της φαντασίας.

Αυτή η αξέχαστη δημιουργία προήλθε από τη συνεργασία του αστροφωτογράφου Άντριου ΜακΚάρθι με τον skydiver Γκάμπριελ C. Μπράουν. Με τίτλο «The Fall of Icarus» (Η Πτώση του Ίκαρου), η φωτογραφία αποτυπώνει τον Μπράουν να βυθίζεται μπροστά σε μια εκπληκτική εικόνα του Ήλιου από τη σκοπιά του φωτός υδρογόνου-άλφα, ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος που αποκαλύπτει την ταραχώδη στοιβάδα του υδρογόνου πάνω από την ηλιακή επιφάνεια.

Η ιδανική σιλουέτα στο ηλιακό φόντο

Η σιλουέτα του skydiver προβάλλεται εντυπωσιακά στο «φλεγόμενο» ηλιακό σκηνικό. Η καθοδική του πορεία έχει καδράριστεί με ακρίβεια ανάμεσα σε ηλιακές κηλίδες, τις ενεργές περιοχές της ηλιακής επιφάνειας που είναι ελαφρώς δροσερότερες από το υπόλοιπο περιβάλλον. Πέρα από την αισθητική της αξία, πρόκειται για ένα αληθινό έργο τέχνης.

«Συναντηθήκαμε με τον Γκέιμπ σε μια πτώση πριν από μερικούς μήνες, και αρχίσαμε να συζητάμε πώς θα μπορούσαμε να συνδυάσουμε τον κόσμο του skydiving με την αστροφωτογραφία. Η ιδέα εξελίχθηκε σταδιακά: να ανέβει με paramotor και να πηδήξει, ενώ εγώ θα κάλυπτα το πλάνο», ανέφερε ο ΜακΚάρθι στο IFLScience.

Ένα προκλητικό τεχνικό εγχείρημα

Παρά την απλή περιγραφή του ΜακΚάρθι, η διαδικασία δεν ήταν καθόλου εύκολη. Η σύνθεση είχε σχεδιαστεί με μεγάλη λεπτομέρεια, με τον ΜακΚάρθι, τον Μπράουν και τον πιλότο του paramotor να συντονίζονται συνεχώς για την ακριβή ευθυγράμμιση.

«Ήταν πραγματικά δύσκολο! Είχα εγκαταστήσει πολλές κάμερες και συμμετείχα σε τριμερή κλήση με τον πιλότο και τον Γκέιμπ. Ο πιλότος παρακολουθούσε τη σκιά του καθώς ανέβαινε και όταν βλέπαμε ότι θα ευθυγραμμιστεί με το σημείο που είχα ορίσει, μείωνε ταχύτητα και σχημάτιζε γραμμή μπροστά από τον Ήλιο, ενώ εγώ καθοδηγούσα το πώς να στρίψει όταν έβλεπα τη σιλουέτα. Χρειάστηκαν έξι προσπάθειες μέχρι να ευθυγραμμιστεί ο skydiver με τις ηλιακές κηλίδες και τότε έδωσα το πρόσταγμα για το άλμα», εξήγησε.

Ο Μπράουν αναφέρθηκε στις πέντε πρώτες προσπάθειες που αντιμετώπισαν πολλές βλάβες και τεχνικές δυσχέρειες. Ωστόσο, δεν τα παράτησαν. Και τελικά, το αποτέλεσμα είναι ένα έργο που αποπνέει πραγματική ομορφιά.

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ