Νεαρή γυναίκα βίωσε την “άλλη διάσταση”: Τι υπάρχει πραγματικά μετά τον θάνατο (βίντεο)

Η Amanda Wideman μοιράζεται την εμπειρία της από το «άλλο πλευρό» της ζωής, μετά από ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα που την οδήγησε σε μια κατάσταση κοντά στον θάνατο.

Το 2017, κατά την επιστροφή της από ένα φεστιβάλ στη Βρετανική Κολομβία με τον σύντροφό της, η ζωή της άλλαξε δραματικά. Καθώς περνούσαν από μια στροφή, άλλο ένα όχημα εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα, και το αυτοκίνητό τους συγκρούστηκε, αναποδογυρίζοντας και μένοντας κρεμασμένο πάνω από τον γκρεμό. «Εκείνη τη στιγμή, ήξερα ότι πλησίαζε ο θάνατος. Δεν ένιωσα πανικό – απλά παραδόθηκα. Κλείδωσα τα μάτια μου και άφησα το σώμα μου.»

Και τότε άρχισε η απρόσμενη αφύπνιση.

Μια ανατρεπτική εμπειρία κοντά στον θάνατο

Σύμφωνα με την περιγραφή της, βρέθηκε σε έναν απέραντο μαύρο χώρο, που ωστόσο δεν φάνταζε σκοτεινός ή τρομακτικός. Ήταν σαν ένα λεπτό, άυλο καταφύγιο. Χωρίς σώμα, χωρίς αίσθηση του χρόνου ή της βαρύτητας, όμως ήταν απόλυτα παρούσα και συνειδητή. «Δεν μπορούσα να δω ή να ακούσω, αλλά ήμουν πιο ξύπνια από ποτέ. Ήμουν εγώ – χωρίς σωματικές περιορισμούς και φόβο.»

Σε κάποια στιγμή, μια «παρουσία» την περιέβαλε. Όχι ανθρώπινη και όχι απειλητική, αλλά γεμάτη κατανόηση, αποδοχή και αγάπη. Σύντομα, ένιωσε ότι την περιτριγύριζαν εκατομμύρια τέτοιες παρουσίες. «Δεν υπήρξε κρίση. Μόνο αγάπη. Οτιδήποτε είχα κάνει στη ζωή μου, εκείνη τη στιγμή ήμουν απολύτως αποδεκτή.»

Η επιστροφή και η νέα πραγματικότητα

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, η Amanda γύρισε πίσω. Υπέστη ελαφρά τραύματα, ενώ ο σύντροφός της είχε διάσειση. Ωστόσο, κάτι μέσα της είχε αλλάξει ριζικά. «Η ζωή στη Γη φαινόταν θολή, σαν μια νύχτα γεμάτη ποτά. Αυτό που βίωσα εκεί ήταν η πραγματικότητα. Καθαρή. Κρυστάλλινη.»

Αφήνοντας πίσω το παρελθόν

Η εμπειρία την υποκίνησε να αποδεσμευτεί από:

• τη δουλειά της ως παραϊατρικός

• τη μακροχρόνια σχέση της

• το σπίτι της

Αφού άφησε τα πάντα πίσω, ξεκίνησε να ταξιδεύει, να ζει από μια βαλίτσα και να εργάζεται διαδικτυακά σαν trauma coach, βοηθώντας άλλους να ξεπεράσουν τα τραύματά τους, όπως έκανε και η ίδια. «Τα υλικά δεν με ενδιαφέρουν πια. Ζω με ευγνωμοσύνη και με βαθιά πίστη ότι υπάρχει κάτι πέρα από αυτόν τον κόσμο.»

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ