Πώς φτάσαμε να καταναλώνουμε αστακό: Η απροσδόκητη ιστορία ενός πρώην «φτωχού» εδέσματος

Σήμερα, ο αστακός μπορεί να θεωρείται από τα πιο πολυτελή πιάτα, αλλά στο παρελθόν, η εικόνα του ήταν τελείως διαφορετική. Αν και σήμερα το απολαμβάνουμε σε κομψά εστιατόρια, κάποτε ήταν ένα γεύμα που δεν κόστιζε τίποτα.

Ο αστακός δεν είναι το καθημερινό φαγητό που συναντάμε συχνά. Το σερβίρισμά του με κομψό τρόπο το καθιστά σύμβολο πολυτελείας, και μόνο με την παρουσία του στο πιάτο προκαλεί αίσθηση. Ωστόσο, πίσω από αυτή την glamorous εικόνα υπάρχει μια ιστορία που φαίνεται σχεδόν απίστευτη και δείχνει την πιο εντυπωσιακή εξέλιξη στη γαστρονομία.

Πριν ενημερωθούμε για τη σύνδεση του με γιορτές και πολυτελή τραπέζια, ο αστακός ήταν τόσο κοινός που χρησιμοποιούνταν ακόμη και ως… λίπασμα στις πρώιμες αμερικανικές αποικίες. Σε παλιότερες εποχές, θεωρούνταν ενοχλητικός και καθόλου ξεχωριστός. Αν κάποιοι σε έβλεπαν να απολαμβάνεις αστακό, μάλλον θα ένιωθαν λύπη για σένα.

Το υπηρετικό προσωπικό εκείνης της περιόδου στις ΗΠΑ διαμαρτυρόταν για την υπερβολική κατανάλωσή του, μερικοί μάλιστα ζητούσαν να υπάρχει όρος στα συμβόλαιά τους ώστε να μην τον τρώνε πάνω από μερικές φορές την εβδομάδα. Ήταν τόσο φτηνός που τον μάζευαν με φτυάρια από τις ακτές.

Στον 19ο αιώνα, άρχισε η ανατροπή. Ο αστακός ξεκίνησε τον δρόμο του προς τις εσωτερικές περιοχές των ΗΠΑ, παρουσιάσθηκε σε ένα κοινό που δεν τον γνώριζε και ξαφνικά διαπιστώθηκε η αξία του. Το μάρκετινγκ έπαιξε ρόλο- οι άνθρωποι εντυπωσιάσθηκαν και η εκτίμηση για αυτό το θαλασσινό δημιούργησε μια νέα δυναμική.

Στη συνέχεια, ο αστακός άρχισε να εισάγεται στα μενού των εστιατορίων ως κάτι ξεχωριστό, και όχι ως λύση ανάγκης. Η ζήτηση εκτινάχθηκε, η προσφορά δεν επαρκούσε, με αποτέλεσμα οι τιμές να αρχίσουν να ανεβαίνουν. Αυτό το θαλασσινό που κάποτε προσφερόταν σχεδόν δωρεάν, μετετράπη σε σπάνιο και περιζήτητο πιάτο.

Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, η παλιά του φήμη είναι πια παρελθόν. Οι σεφ άρχισαν να πειραματίζονται με νέες μεθόδους μαγειρικής, τα πιάτα έγιναν πιο προσεγμένα και ο αστακός ασφαλώς κατατάχθηκε στα φαγητά «ειδικών περιστάσεων». Εκείνοι που κάποτε τον απέρριπταν, τώρα σίγουρα θα μένουν άναυδοι αντικρίζοντας την τιμή του.

Σήμερα, ο αστακός είναι μια επιλογή που το βλέπουμε ως μικρή πολυτέλεια, είτε για να γιορτάσουμε κάτι, είτε για να περιποιηθούμε τον εαυτό μας. Αυτή η ιστορία τιμά την ευκολία με την οποία οι μόδες, οι συνήθειες και οι αξίες μεταβάλλονται. Δεν αμφιβάλλουμε ότι ο αστακός έχει πραγματοποιήσει το πιο εντυπωσιακό ταξίδι κοινωνικής ανόδου που έχει γνωρίσει η γαστρονομία.

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ